ayrılığı sileceğim eylüllerden

işte yine
o bildik sancıları peydahlıyor gece
yine düştü gözlerin göz bebeklerime
sarı bir yalnızlık bürüyor içimi
bilinçsizce sıkıyorum
hasret tüten ellerimi
dışarısı mehtaplı bir
lacivert sessizliği ...
inan bana sevgili,
sensiz geçen her saniye
kitaba orta yerinden başlamak gibi...
 
bir sigara sarıyorum geceye
gökyüzüne bakıyorum,
gökyüzüne bakıyorsun
sokağını görüyorum,
sokağımı görüyorsun
gözlerin oluyorum,
gözlerim oluyorsun
ve aklımdan hiç çıkmıyorsun...

bir gelsen, bir gelsem...
bitecek bu hallerim,
bu müptela nöbetlerim,
bu paslı nefeslerim
ikincisine kavuşacak
ayaklarım, ellerim
bir gelsen, bir gelsem...
caddelerde haykıracak
tek celselik beraatim
kimliğini giyecek yeniden
şu ruhsuz tenim
bildiğin gibi değil sevgili
böyle anlarda
sana kurulmuş bir saat gibiyim...

gençliğimi indiriyorum usulca
tozlu tavan arasından
yıllara sövüyorum, seni saklayan
haritalara kızıyorum, bizi parçalayan
derken,
bir karanfil bırakıyorsun avuçlarıma
mevsimlerce uzağımdan...

bir gelsem, bir gelsen
sessizliğim dönecek
gittiği sürgünlerden
bir gelsem, bir gelsen
sağanak boşalacak
ertelediğim gülüşlerden,
bir gelsem, bir gelsen !
ayrılığı sileceğim eylüllerden...


Şafak Yolcu